De lp is helemaal terug van weggeweest! En dat is goed nieuws voor iedereen die ze nog op zolder heeft liggen, want sommige oude platen zijn inmiddels veel geld waard. In Plaatwaarde bespreekt lp-kenner Marjolein van Dam elke 2 weken een bijzondere lp. Deze week: The Beatles van The Beatles, ook wel bekend als The White Album.
Ruzie in de studio
Een plaat maken terwijl je elkaars bloed eigenlijk wel kunt drinken: veel bands hebben voor deze uitdaging gestaan. Wat dacht u bijvoorbeeld van Fleetwood Mac? Als deze band in 1977 de studio in gaat om hun hitalbumRumours op te nemen, staan zij elkaar naar het leven. Hetzelfde geldt voor Crosby, Stills, Nash & Young. deze formatie stamt uit 1970 en houdt datzelfde jaar nog op met bestaan door onderlinge onenigheid. Zij moeten hierdoor zelfs de tour rondom het album Déjà Vuvoortijdig afbreken.
Geen vrouwen in de studio
In zo’n zelfde soort situatie bevinden The Beatles zich ook ten tijde van The White Album. De plaat komt uit in 1968, wat een nogal turbulent jaar is voor de band. John Lennon trouwt met Yoko Ono en neemt haar overal mee naartoe. Ook naar de studio, waar de andere leden absoluut niet blij mee zijn. The Beatles hebben hier immers een afspraak over en die luidt dat vrouwen en vriendinnen niet welkom zijn in de studio. Als antwoord op de actie van Lennon nemen de anderen ook hun wederhelft mee naar de studio, wat de sfeer natuurlijk geen goed doet.
Onderlinge irritaties
Behalve de vrouwen-kwestie, zijn er nog veel meer zaken die meespelen. Zo willen alle leden steeds meer hun eigen stempel op de nummers drukken en besteden amper nog aandacht aan het materiaal van de anderen. Dit gedrag zorgt er uiteindelijk voor dat de befaamde Beatles-producent George Martin middenin het opnameproces opstapt. Ook drummer Ringo Starr gaat vroegtijdig weg uit de studio. Hij voelt zich nutteloos en heeft niet het idee dat hij evenveel kan bijdragen aan het album als de andere leden. De andere leden moeten hem smeken terug te komen, wat hij uiteindelijk doet.
Geen singles, toch klassiekers
Hoewel het opnameproces turbulent verloopt, is The White Album toch een succes bij uitkomst. In thuisland Groot-Brittannië staat het in totaal 8 weken op nummer 1. In Nederland scoort het album ook goed. Van de plaat worden geen singles uitgegeven, maar toch kent iedereen die zich een beetje heeft verdiept in de band een aantal nummers van deze plaat. Zo staan Blackbird, Dear Prudence,Ob-La-Di, Ob-La-Da en While My Guitar Gently Wheeps op The White Album.
Accepteer de cookies om dit element te weergeven.
Accepteer de cookies om dit element te weergeven.
Accepteer de cookies om dit element te weergeven.
Accepteer de cookies om dit element te weergeven.
Marjolein taxeert The White Album
Het titelloze album van The Beatles dat bij de meeste mensen bekend is onder The White Album is in maar liefst meer dan 370 verschillende persingen verschenen. De meeste hiervan zijn op het Apple label uitgebracht. Het aantal versies maakt het tot een complexe en bijna ondoenlijke taak om deze in waarde te schatten, omdat die zeer varieert. Ik pik er een aantal exemplaren uit. Bij de meeste releases horen 4 foto’s van John, Paul, George en Ringo plus een uitvouwbare poster met aan de ene kant een fotocollage en aan de andere kant de teksten. Het spreekt voor zich dat de waarde van de platen het grootst is als deze er in een goede staat bij zitten. Daarnaast heeft een aantal persingen zwarte binnenhoezen. Ook dit detail kan voor de waarde van invloed zijn.
Eerste persingen
Amerikaans
De eerste Amerikaanse versie is uitgebracht op het label Apple. De witte klaphoes met in reliëf de naam THE BEATLES iets onder het midden, is genummerd. Het nummer staat in de hoek rechtsonder aan de voorkant van de hoes. De labels zijn de herkenbare donkergroene Apple labels, met hierop aan de ene kant een groene en aan de andere kant een witte, doorgesneden appel. Linksboven in de appel staat THE BEATLES, het catalogusnummer SWBO-101 staat rechts. Onder in de rand staat o.a. de tekst CAPITOL en U.S.A.
De schrijfwijze van verschillende tracktitels op de plaat is anders dan op latere versies: A4 ‘Obladi Oblada’, A6 ‘Bungalow Bill’, D1 ‘Revolution No. 1’, D5 ‘Revolution No. 9’ en D6 ‘Goodnight’.
Gezien de enorme oplage van de plaat is deze in verschillende perserijen geperst. Deze hebben zo allemaal hun eigen kenmerk die zichtbaar is in de uitloopgroef. Het gaat te ver dat hier te specificeren. De gemiddelde waarde van een exemplaar waar alles bij zit en in een uitstekende staat ligt rond de 100 euro. De waarde keldert snel als de hoes of plaat in mindere staat is.
Engels
De eerste Engelse persing in MONO is uitgebracht op het Apple label. De hoes heeft ook THE BEATLES in reliëf en rechtsonder een nummer. De opening van de hoes zit aan de bovenkant. Aan de binnenkant heeft de hoes een zogenaamde flipback, wat inhoudt dat de plakrand van de hoes zichtbaar is. De labels op de plaat zijn de donkergroene Apple labels met rechts van het midden de nummers PMC 7067 (plaat 1) en PMC 7068 (plaat 2). Eén van de kenmerken om een vroege persing te herkennen is dat de tekst ‘Sold in the U.K…’ aanwezig is, maar ‘An EMI Recording’ ontbreekt. Aan de nummering is uiteraard ook zichtbaar of het een vroeg exemplaar betreft. Nummers onder de 10.000 worden gezien als erg laag, tot 100.000 als laag. Afhankelijk van de nummering ligt de waarde in een uitstekende staat tussen de 500-1000 euro, met – uiteraard – uitschieters. Ik bespreek bij waardevolle versies nog een paar van deze persing.
Nederlands
De eerste Nederlandse persing is op het Apple label. De witte klaphoes heeft de naam THE BEATLES in reliëf en rechtsonder is de hoes genummerd in relatief kleine cijfers. De opening van de hoes zit aan de bovenkant. Ook deze versie heeft de flipback hoes. Op de rug van de hoes staat het catalogusnummer SMO 2051/52. Binnenin de hoes staat ‘Made in Germany’. Het label op de plaat is het herkenbare groene Apple label. Links van het midden staat het catalogusnummer PCS 7067 (plaat 1) en PCS 7068 (Plaat2). Onder de titels staat Made in Holland. Daarboven staat BIEM, de overkoepelende muziekrechtenorganisatie. De waarde van de plaat in een uitstekende staat met alles er op en er aan ligt tussen de 40-50 euro.
Bijzondere persingen
Er is in Engeland in 1968 een STEREO versie voor de export uitgebracht. Deze versie heeft catalogusnummer P-PCS 7067/68. De hoes is wit en is genummerd aan de voorkant. Deze versie bevat ook de 4 foto’s en poster. Het label van de plaat is zwart met een zilvergrijze rand en bovenaan in geel het logo van Parlophone. In het midden links het catalogusnummer P-PCS 7067 (op de 2e plaat 7068). Onder de tracks die in zilverkleur gedrukt zijn staat MADE IN Gt. BRITAIN. In een uitstekende staat en compleet is deze versie zeker 2.000 euro waard. Hij is zelfs al eens verhandeld voor bijna 9.000 euro, dat is alleen al een aantal jaren geleden.
Waardevolle versies
Een leuk weetje: het duurste exemplaar dat geveild is, is een exemplaar van Ringo Starr. Dit album, een eerste genummerde Engelse MONO persing met het nummer no. 0000001 is een aantal jaren geleden voor maar liefst circa 708.000 euro geveild. Een exemplaar met no. 0000005 is voor 19.000 euro verhandeld, deze schijnt oorspronkelijk uit de privécollectie van John Lennon te komen.
Plaatwaarde inWekker-Wakker-Weekend!
Jan Rietman vertelt elke 2 weken in het MAX-radioprogrammaWekker-Wakker-Weekend! het verhaal achter de platen die Marjolein inPlaatwaardetaxeert. Op 1 juni 2019 bespreekt hij The White Albumin de uitzending.Wekker-Wakker-Weekend!is elke zaterdag van 06.00 tot 10.00 uur te beluisteren op NPO Radio 5.
